- Bohater pierwszej polskiej powieści nowożytnej „Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki” Ignacego Krasickiego.
- Pełen tytuł powieści brzmi „Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki, przez niego samego opisane, w trzy księgi rozdzielone”.
- Utwór powstawał w latach 1773-1775, a drukiem ukazał się w roku 1776.
- Bohater dynamiczny, zupełnie nowy w ówczesnej polskiej literaturze.
- Ma szlacheckie korzenie, ale nie jest zbyt zamożny.
- Dorastający młodzieniec.
- Wyrusza w podróż.
- Przebywa w Paryżu i bawi się doskonale.
- Poznaje różne aspekty współczesnego świata, hazard, rozpustę, siłę pieniądza.
- Trafia też do utopijnej krainy Nipu, gdzie zachwyca się prawością życia, uczciwością, spokojem i szczęściem ludzi.
- Lekkomyślny, ciekawy świata, rozrzutny, nieodpowiedzialny, podatny na pokusy świata.
- Doświadczenia podróży zmieniają Mikołaja , staje człowiekiem roztropnym, mądrym, filozofującym, dobrym gospodarzem.
- Wraca do ojczyzny i żeni się z Julianną.
- Stara się wieść żywot uczciwego ziemianina.
- Podróż to symbolika dojrzewania, poznawania świata w różnych kategoriach.
- Powieść stylizowana jest na pamiętnik, znaleziony manuskrypt.
- Narrator utożsamia się z autorem dzieła, co sugeruje jego tytuł.
- Ten sposób przedstawiania wydarzeń nadaje historii walorów autentyczności.
- Końcowa część tytułu podkreśla znaczenie kompozycji dzieła dla jego wymowy.
- Podział utworu na trzy księgi jest zabiegiem celowy.
- Obrazuje odpowiednie etapy edukacji bohatera.