„Miłość” to wiersz Krystyny Krahelskiej, pseudonim „Danuta”, uczestniczki Powstańca Warszawskiego (ranna już w pierwszym dniu powstania na Polu Mokotowskim, zmarła następnego dnia), twórczyni wielu wierszy i piosenek, która przed wojną (1936-1937) pozowała prof. Ludwice Nitschowej, tworzącej do pomnika warszawskiej Syreny. Melodię skomponował Michał Tokaj.
Słuchaj, słuchaj…
Czy w wietrze nie słyszysz, jak śpiewa
Mój głos, w którym jest moja miłość i tęsknota
Taka prosta i mocna jak wiosenne drzewa
Jak sprężone gałęzie młodych wierzb w opłotkach
Poprzez pola wiatr gęsty wiosną w serce chlusta
Oddech w piersi tamuje i krwią tętni w skroniach
Aż do bólu, radosne serce niosąc w dłoniach
Chodzę z wiatrem, z nieznanym imieniem na ustach