Wojciech Marian Młynarski
(26 marca 1941, Warszawa – 15 marca 2017, Warszawa)
Polski poeta, reżyser teatralny, pieśniarz, satyryk, artysta kabaretowy, autor tekstów piosenek i librett, tłumacz.
Absolwent filologii polskiej (UW, 1963).
Autor wielu wierszy i piosenek.
Odtwórca wielu ról kabaretowych.
Twórca nowej formy artystycznej, tzw. felietonów śpiewanych.
Wykonawca autorskich recitali.
Twórczość jest wyjątkowo długa i znamienita.
Działalność literacka przypadła na czasy PRL-u, dlatego utwory Młynarskiego postrzega się jako głos krytyki i przypisuje szczególną rolę społeczną. Autor korzysta chętnie z uronii, aluzji, niedomówień, łączy styl podniosły z potocznym. Rys krytyczny, karykaturalny, odnaleźć można w większości jego utworow.
Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Najbardziej znane przeboje to:
- „Ach, co to był za ślub”,
- „Ballada o Kołobrzegu”,
- „Ballada o romansach”,
- „Co ma zrobić taki frajer”,n
- „Dziewczyny z Komorowa”,
- „Dziewczyny, bądźcie dla nas dobre na wiosnę”,
- „Jesteśmy na wczasach”,
- „Jeszcze się tam żagiel bieli”,
- „Jeszcze w zielone gramy”,
- „Lubię wracać tam gdzie byłem”,
- „Mam ochotę na chwileczkę zapomnienia”,
- „Niedziela na Głównym”,
- „Nie ma jak u mamy”,
- „Och, ty w życiu”,
- „Prześliczna wiolonczelistka”,
- „Róbmy swoje”,
- „Róbmy swoje – suplement”,
- „Serce to jest muzyk”,
- „Statek do Młocin”,
- „Tak bym chciała kochać już”,
- „Taki cud i miód”,
- „Tupot białych mew”,
- „W Polskę idziemy”,
- „Żyj kolorowo”.