- Podmiotem lirycznym w wierszu jest sama poetka.
- Opowiada o swoich utworach.
- Używa czasowników w 1 osobie liczby pojedynczej (np. „wstanę” czy zaimka „ja”).
- Przedstawia je jako żywe istoty (uosabia je).
- Wiersze przedstawione są jako wesołe i pomysłowe.
- Lubią się bawić i robią to bardzo wczesnym rankiem, by później, w ciągu dnia, zapaść w sen.
- Poetka zastosowała szereg środków artystycznych, wspomniane uosobienia i ożywienia (np. „lubią śmiać się po kryjomu”).
- W wierszu występują też przenośnie i epitety (np. „kąt najdalszy”).
- Wiersz jest napisany prostym, zrozumiałym językiem.
- Ma ciągłą budowę i wersy (15) różnej długości (3-11 sylab).
- Występują rymy niedokładne.
Moje wiersze wstają wcześniej niż ja-
kiedy jest jeszcze ciemno.
I dlatego są śpiące za dnia
i chowają się po kątach przede mną.
Czasem stają się kocim kłębuszkiem.
Wtedy mruczą, gdy wyrwę je z marzeń.
Czasem w kącie najdalszym pod łóżkiem
są pająkiem.
Albo szkiełkiem w szparze.
I dopiero o księżycu
nad ranem
pełno wierszy budzi się w moim domu-
żeby ze mnie śmiać się po kryjomu
i zasypiać
nim wstanę.