„Motyl” Władysław Bełza

• Wiersz stanowi obraz dzieci beztrosko bawiących sie na łące.
• Dzieci starają sie złapać motyle.
• Nastrój wiersza początkowo jest radosny.
• Bardzo angażują się w tę zabawę i sprawia im to wiele radości.
• Jaś złapał jednego z motyli i był tym wielce usatysfakcjonowany.
• Ta chwila zadowolenia chłopca to jednocześnie fakt śmierci motyla w niewoli.
• Nie powinno sie więzić istnień, które stworzone są do życia na wolności.
• Pozornie niewinna zabawa doprowadza jednak do cierpienia i śmierci zwierząt, o czym przestrzegają ostatnie wersy wiersza, zmieniając tym samym nastrój utworu na
  poważny.
• Utwór ma budowę ciągłą.
• Występują rymu.
• Każdy wers ma tę samą liczbę sylab.
• Poeta zastosował zdrobnienia.

Na won­nej łące, z siat­ka­mi w ręku,
Chłop­cy, dziew­czyn­ki, ze­bra­ni spo­łem,
Go­nią mo­ty­le, co peł­ne wdzię­ku,
Barw­nym nad nimi krą­żą wciąż ko­łem.
Ileż tu śmie­chu, gwa­ru i ru­chu,
Z ja­kim to wszyst­ko ro­bią za­pa­łem!
?Aha! Jaś krzyk­nął: mam cię mój zu­chu,
Już mi nie umkniesz, już cię zła­pa­łem!?
Mo­tyl nie umknie, ? ale to boli,
Że on u cie­bie zgi­nie w nie­wo­li!