- Mowa ezopowa (język ezopowy) sposób wypowiedzi polegający na wyrażaniu sensów nie wprost, ale za pośrednictwem narracji parabolicznych, aluzji do rzeczywistości znanej odbiorcy, symboli.
- Aluzyjny sposób wyrażania się i przekazywania informacji.
- W takiej mowie właściwe treści są ukryte w fabule pozornie niezwiązanej z realiami, do których naprawdę nawiązują.
- Określenie pochodzi od twórcy bajek zwierzęcych z VI wieku p.n.e. – Ezopa.
- Jego twórczość miała alegoryczny charakter (bajki przypominały przypowieści).
- Wielu twórców sięga po język ezopowy, nie mogąc dosłownie wyrazić niektórych treści, np. w utworach moralizatorskich lub w okolicznościach cenzury.