- Poemat heroikomiczny.
- Kapitalna parodia dworskiego życia, „czysta igraszka wesołego dowcipu”.
- Tego typu utwór jest parodią poematów bohaterskich.
- Stanowi ośmieszenie opisywanych wydarzeń i postaci.
- Poeta krytykuje sarmackie śmiesznostki i zarazem bawi się nimi, nie dając czytelnikom żadnych gotowych wzorców postępowania.
- Nie ma dla niego świętości- przedmiotem parodii stają się słowa najbardziej uroczyste, np. ojczyzna, często nadużywane przez ludzi, którym bliski, tak naprawdę, jest jedynie własny interes.
- Sprzeczność polega na tym, że styl utworu jest poważny, podniosły, jak w dawnych eposach rycerskich.
- Treść natomiast jest błaha, przyziemna.
- W „Myszeidzie” przedstawiona została wojna kotów z myszami.
- W jej trakcie pozornie niezwykłych czynów dokonują wodzowie: Filuś i Gryzosław.
- „Myszeida” zawdzięcza swe powodzenie walorom stylu.
- Napisana została w formie oktawy, pięknym lekkim językiem, w który jest mnóstwo aforyzmów (np. „Mimo tak wielkie płci naszej zalety, my rządzim światem, a nami kobiety”).
- Zdobyła wielką popularność, była cytowana i podziwiana.