„Namuzowywanie” Mirona Białoszewskiego

  • Utwór z gatunku liryki sytuacyjnej.
  • Pochodzi z tomu „Mylne wzruszenia” (1961).
  • Wiersz wolny, składa się z 2 strof o różnej ilości wersów, zbudowanych ze słów lub sylab.
  • Stanowi prośbę o natchnienie, kierowaną do Muzy.
  • Stanowi apostrofę (zwrot) do Muzy.
  • Tytuł jest neologizmem, od słowa muza poeta stworzył „namuzowywanie”.
  • Wiersz jest żartobliwym sposobem opowieści o trudnej pracy twórczej.
  • Można go traktować ja żart poetycki i zabawę słowami.
  • Podmiotem lirycznym jest sam twórca.
  • Zastosował neologizmy, których znaczenia trudno się nieraz domyślać.

namuzowywanie

prośba do muzy, nawoływanie

natchnizo

przynosząca natchnienie, dająca możliwość tworzenia

końcówkuję

bawię się końcówkami, zmieniam je

niepisaniowości

brak natchnienia, weny, niemożność tworzenia

natreśc

Nadawanie sensu wyrazom, treści słowom

Muzo
Natchniuzo
tak
ci
końcówkuję
z niepisaniowości

natreść
mi
ości
i
uzo