„Nie-Boska komedia” Zygmunta Krasińskiego [postaci, plan ziemski]

Kiedy, gdzie?

Wyznawcy rewolucji

• Mąż, hr. Henryk, poeta, bogaty właściciel ziemski, przywódca obozu arystokratów.
• „Jako poeta jest egoistą, jako szlachcic jest człowiekiem odważnym, a ponadto, jako poeta, czuje, co to jest uczucie(…) jest w dodatku ambitny”.
• (19.XII.!*33).
• Stale poszukujący, utalentowany, sławny, pyszny, zwolennik niezwykłości, podatny na pokusy szatana.
• „poeta chrześcijański” skazany na potępienie, kochający ojciec, dręczony wyrzutami sumienia mąż, wierny wyznawanym ideałom, za wszelką cenę dążący do wielkości, samotny indywidualista, samobójca.
• Według A. Mickiewicza „streszcza w sobie wszystkie charaktery wystawione przez poetów obcych i polskich”.

• Cz. I-II, prywatne dzieje Męża.
• Cz. III-IV, jego udział w wydarzeniach historycznych.

• Pankracy, „człowiek bez imienia, bez przodków”.
• Ludowy przywódca o satanistycznych cechach, dyktator, który „wyłonił się z ciemności i kroczy na czele milionowej rzeszy szewców i chłopów?.
• W interpretacji Adama Mickiewicza „to jakby skrót Kromwela, Dantona, Robespierre’a”.
• Inteligentny, okrutny, bezwzględny, odważny ateista, bluźnierca, znawca psychologii (odgaduje myśli hr. Henryka), „potężny demagog: (J. Kleiner).
• Przekonany o słuszności i powodzeniu rewolucji, pelen pogardy wobec tchórzy i śmierci, przebiegły.
• Umiera, uznając się za pokonanego przez Chrystusa.

• Cz. III, obóz demokratów, komnaty Henryka.
• Cz. IV, ruiny okopów św. Trójcy.

• Arcybiskup dokonujący symbolicznego namaszczenia hr. Henryka na wodza arystokratów.
• Dostojny, jedyny, przed którym klęka Henryk.

• Cz. IV, katedra zamku św. Trójcy.

• Leonard, kapłan religii Wolności, animator orgiastycznych nabożeństw na ruinach dawnych kościołów.
• Prorok nowej wiary, wyznawca rytualnego mordu, zapatrzony ślepo w Pankracego, fanatyk, przerażony świadek śmierci Obywatela Wodza.

• Cz. III, obóz rewolucji.
• Cz. IV, ruiny zamku św. Trójcy.

• Jakub, stary, wierny sługa hr. Henryka, typ starego wiarus.
• Powtarza „Tak mi , Panie Boże, dopomóż”.
• Nie ulega pokusie rewolucji, ale ginąć z rąk demokratów przeklina Męża za jego upór.

• Cz. IV, Okopy św. Trójcy.

• Przechrzta, przedstawiciel ochrzczonych Żydów, stronników rewolucji.
• Spiskuje, by przywrócić dawną potęgę Izraela i uczynić judaizm religią panującą.
• Tchórzliwy, sprzedajny, fałszywy, skłonny do zdrady, nienawidzący demokratów i arystokratów.

• Cz. III, obóz rewolucji.

• Ojciec Chrzestny, trzyma Orcia do chrztu.
• Asystuje lekarzom badającym stan zdrowia oraz  psychiki chłopca.
• Jest negocjatorem pomiędzy Pankracym a arystokratami.
• Rozczarowuje się wynikiem rokowań, także on zostaje skazany na śmierć.

• Cz. Y, chrzest.
• Cz. II, pokój i sypialnia Orcia.
• Cz. IV, Okopy św. Trójcy.

• Bianchetti, generał, dowódca wojsk rewolucyjnych.
• Przekonany o własnym geniuszu i wyższości nad zwykłymi obywatelami.
• Obwieszony trupimi czaszkami.
• Uczestnik szturmu na Okopy św. Trójcy.

• Cz. III, obóz rewolucji.
• Cz. IV, ruiny zamku św. Trójcy.

• Książęta, Hrabiowie, Baron, arystokraci i arystokratki, gromadka ostatnich ocalałych możnych.
• Nękani są głodem i strachem, niechętni hr. Henrykowi, skłonni do rokowań z rewolucjonistami i zdrady własnego wodza.
• Straceni mimo wcześniejszych obietnic Pankracego.

• Cz. IV, Okopy św. Trójcy.

• Lokaje, Rzeźnicy, Chłopi, Zabójcy, Kapłani, Przechrzty, wyzwolone kobiety itd.
• Zwolennicy i sprawcy rewolucji, żądni krwi panów oraz wolności pojmowanej jako wyzwolenie od wszelkich zasad moralnych i obowiązków.
• Uczestnicy orgii i pijatyk, spragnieni chleba, igrzysk i lenistwa, opętani wolą mordu i okrucieństwem.

• Cz. III, obóz rewolucji.