- Wiersz z gatunku bezpośredniej liryki wyznania.
- Jest tylko dwuwierszem, tzw. miniaturą poetycką.
- W utworze występuje rytm, który wyznacza trzynastozgłoskowa budowa wiersza i średniówka po siódmej sylabie.
- Niema natomiast rymów.
- Wiersz miłosny, gdzie uczucie miłości łączy się z cierpieniem.
- Podmiot liryczny wypowiada się w 1 osobie, można go więc utożsamiać z autorem.
- Adresat utworu nie jest określony.
- Wiersz przepełniony jest namiętnością i wrażliwością.
- Połączenie miłości z cierpieniem jest wyraziste, prawdziwe i intensywne.
- Poeta zastosował antytezę „nienawidzę i kocham” co intensyfikuje dodatkowo uczucia.
Nienawidzę i kocham. Czemu tak się dzieje —
Spytasz. Nie wiem. Lecz czuję, że tak jest. I cierpię.
Katullus (84 p.n.e., Werona, Włochy – 54 p.n.e., Rzym, Włochy) to poeta z grupy tzw. neoteryków, twórca utworów pełnych uczuć. Zachowały się w rękopisach średniowiecznych tzw. „Księdze Katullusa z Werony”, składającej się z trzech części. Utwory mają charakter elegijny. Katullusa na język polski tłumaczyli Anna Świderkówna, Jacek Wójcicki, Jerzy Ciechanowicz.