Koniec pierwszej wojny światowej zapoczątkował tzw. dwudziestolecie międzywojenne, bowiem wybuch drugiej wojny zamknął według niektórych historyków literatury ten okres.
Pod koniec XX wieku w badaniach literackich pojawiła się inna propozycja podziału literatury z tego okresu. Typowano nazwę trzydziestolecie, które miałoby obejmować lata 1914 – 1944. Tak więc za początek tej epoki proponowano datę wybuchu I wojny światowej, a zakończenie równe z zakończeniem II wojny światowej.
Według innych badaczy dwudziestolecie międzywojenne z jego awangardowymi ruchami, poszukiwaniem nowych form wyrazu, „odnowieniem” koncepcji człowieka i tradycji to szczytowy etap rozwoju modernizmu, szeroko rozumienego. Trudno jednoznacznie rozdzielić pewne zjawiska historyczne i literackie.
Rok 1914 to rozbudzenie czasu nadziei Polaków na wolność. Doświadczenia wojenne odcisnęły piętno na świadomości wielu twórców debiutujących w tym okresie i to we wszystkich dziedzinach sztuki. Po zakończeniu wojny nastąpiła bowiem radykalna zmiana tematów i form artystycznych.