„O żywocie ludzkim” Jana Kochanowskiego

  • Gatunkowo jest to fraszka.
  • Należy do grupy utworów refleksyjnych.
  • Autor podejmuje problematykę filozoficzną.
  • Tematem jest błahość ludzkiego życia, jego marność.
  • Utwór ma formę ciągłą, liczy osiem wersów.
  • Napisana jest jedenastozgłoskowcem.
  • Tematem jest życie, jego sens.
  • Podmiot liryczny mówi o przemijaniu.
  • Refleksje podmiotu lirycznego o życiu: nic nie jest w życiu pewne, nić na świecie nie zależy od człowieka, wszystko doczesne w  życiu przemija, jest ktoś inny, kto decyduje o osie człowieka.
  • Życie porównuje do teatru lalek, gdzie wszystkie  na koniec trafiają do skrzyni.
  • Człowiek staje sie igraszką losu, marionetką.
  • Mamy tu postać najważniejszego obserwatora – Boga.
  • Poeta zastosował porównania (np. Wszystko to minie jako polna trawa”), epitety (np. „nasze porządki”), porównania (np. „Wemkną nas w mieszek, jako czynią łątkom”), wyliczenia (np. „wszytko, cokolwiek myślemy,/Fraszki to wszytko, cokolwiek czyniemy”).

 

Fraszki to wszytko, cokolwiek myślemy,
Fraszki to wszytko, cokolwiek czyniemy;
Nie masz na świecie żadnej pewnej rzeczy,
Próżno tu człowiek ma co mieć na pieczy.
Zacność, uroda, moc, pieniądze, sława,
Wszystko to minie jako polna trawa;
Naśmiawszy się nam i naszym porządkom,
Wemkną nas w mieszek, jako czynią łątkom