- Wiersz z gatunku liryki miłosnej.
- Składa się z 5 strof.
- Ma nieregularną budowę.
- Nie posiada rymów.
- Jego tematem jest rozstanie zakochanych.
- W utworze jest wiele uczuć, ale nie są jasno nazwane.
- Rzecz dzieje się na dworcu kolejowym.
- Wiersz jest wielką metaforą, jest ich w wierszu wiele i są naprawdę oryginalne (np. „Krakało spłoszone zamykanie ramp”, „parowóz wlókł długi i ciężki swój żal”).
Znów ufałaś – i wątpiłaś znowu
(krakało spłoszone zamykanie ramp…),
gdy
pod konstrukcjami z żelaza i szkła
stał się pociąg,
fakt,
który tonowymi uderzeniami kół poza rozpacz wykraczał.
Parowóz
wlókł długi i ciężki twój żal.
W płytkim świetle za wcześnie zapalonych lamp
świat jakby odziwaczał
i stronił…
– Załamał się w rozbitych bezdźwięcznie łzach.
Kształt twój mglił się i wietrzał,
między nami rozsnuwała się dal.
I musnęło mnie, niknąc, pożegnanie twej dłoni:
oddłoń powietrzna.