Epos Homera powstał w Grecji około VIII wieku p.n.e.
Stanowi niejako kontynuację Iliady.
Epos składa się z 24 pieśni.
„Odyseja” to opowieść o powrocie Odysa spod Troi do rodzinnej Itaki.
Zawiera wiele wątków baśniowych.
Epos opowiada losy bohatera spod Troi – Odysa.
Utwór rozpoczyna się od narady bogów dotyczącej Odyseusza, który już od siedmiu lat jest zakładnikiem nimfy Kalipso.
Odys – bohater utworu był królem Itaki i uczestnikiem wojny trojańskiej. To on był konstruktorem konia, tajemniczej pułapki, dzięki której Troja została zdobyta.
Droga powrotna do domu, tułaczka Odysa, trwała 10 lat, ale akcja rozgrywa się jedynie w ciągu 40 dni, bowiem wiele wydarzeń przedstawiono w retrospekcji.
Powodem tak długiej tułaczki był gniew Posejdona za oślepienie jego syna – olbrzyma Polifema. Odys i jego towarzysze przeżyli wiele niebezpiecznych przygód zanim dotarł do ojczyzny.
Już w Itace, razem z synem- Telemachem – Odys zabija wszystkich zalotników, starających się o rękę jego żony – Penelopy.
W „Odysei” poeta pokazał miłość, wierność małżeńską, ojczyznę, dom i rodzinę – jako najważniejsze wartości w życiu człowieka.
Motyw podróży, wykorzystany przez Homera, wielokrotnie powracał w literaturze następnych epok.
Podróż Odysa to metafora życia ludzkiego, samo słowo „odyseja” oznacza długą i często niebezpieczną wędrówkę, zaś Itaka to miejsce szczególne dla każdego człowieka, miejsce do którego zawsze chętnie się wraca, najczęściej kojarzone z domem rodzinnym.