OPIS PRZEŻYĆ WEWNĘTRZNYCH – wyznaczniki
- KOMPOZYCJA:
-Przyczyny przeżyć.
-Uczucia towarzyszące przeżyciom.
-Charakterystyka przejawów zewnętrznych: zmiany w wyglądzie i zachowaniu się.
-Charakterystyka stanów psychicznych.
-Informacje o ustąpieniu przyczyn powodujących opisany stan emocjonalny
- WARSTWA JĘZYKOWA
– Zastosowanie odpowiedniego słownictwa:
– nazywającego uczucia (kochać, krzywda, lekceważyć, nieszczęście, obojętnie…)
-nazywającego objawy fizyczne i reakcje zewnętrzne (blednąć, oddychać, drętwieć, narzekać…)
-zastosowanie zwrotów o znaczeniu przenośnym (serce podchodzi do gardła, nogi wrosły mu w ziemię, jest mu ciężko na sercu…)
Zastosowanie zwrotów o charakterze porównawczym (wyglądać jak półtora nieszczęścia, trząść się jak galareta, bać się jak ognia… )
stosowanie wyrażeń potocznych, rubasznych (pietrać się, mieć boja…)
b)Zastosowanie składniowych środków stylistycznych (ekspansywność składni):
-wykrzyknień, będących zdaniami lub równoważnikami zdań (Nie słyszę! Nikomu! Nie! To przecież niemożliwe!)
-wypowiedzeń urywanych (Tak bym chciała… Może…)
-elipsy, czyli pominięcia w zdaniu lub wyrażeniu jakiegoś składnika
-powtórzenia w bezpośrednim sąsiedztwie jednakowych wyrazów (Cieszę się, cieszę się, cieszę się jak szalona!!!)
-operowanie długością wypowiedzenia – stosowanie szeregu wypowiedzeń krótkich potęguje dynamikę wypowiedzi, a zestawienie zdań długich z krótkimi wprowadza ładunek ekspresji
-zastosowanie czasu teraźniejszego
PO CZYM POZNAĆ CZYJEŚ UCZUCIA?
·Po mimice, wyrazie twarzy (na jej twarzy malował się…),
·Po spojrzeniu (patrzył oczyma pełnymi blasku),
·Po gestach (poruszał nerwowo palcami),
Po sile i barwie głosu (przyciszony ton potęgował jego smutek).