Kreując świat przedstawiony Schulz zastosował technikę oniryczną, cechę prozy awangardowej, wprowadzającą narrację opartą na logice snu. W snach ujawnia się ludzka podświadomość.
Rządząca światem Schulza logika marzenia sennego nie podlega zasadom prawdopodobieństwa, unieważnia związi przyczynowo-skutkowe, różne elementy rzeczywistości łączą się ze sobą w niespodziewany sposób.
Opisywana przestrzeń wielokrotnie traci zwyczajny kształt, zmienia się i przeobraża – raz jest znana i przewidywalna, innym razem tajemnicza i niebezpieczna, można się w niej zgubić jak bohater „Sklepów cynamonowych”.
W obrazie świata przedstawionego nakładają się na siebie elementy rzeczywistości, wyobraźni, wspomnień i emocji.