Tradycja oświecenia ugruntowała w kulturze europejskiej klasyczne wzory estetyczne oparte na zasadach harmonii, równowagi i stosowności. Porządek w sztuce stanowił odbicie porządku istniejącego w naturze.
Filozoficzną refleksją tych czasów była ocena zdolności myślenia, która pozwalała człowiekowi poznać, zrozumieć i porządkować świat.
Myśl oświeceniowa utrwaliła również przekonanie o wolności jako niezwykle ważnej dla każdego człowieka wartości ludzkiego życia.
Wydarzenia epoki i historyczne wydarzenia pokazały jednocześnie, że ani porządek świata, ani poznanie i rozum, ani nawet wolność człowieka nie są stałe , niezmienne i dane człowiekowi na zawsze.