- Postać fikcyjna, wymyślona przez poetę.
- Wyposażona w cechy będące wzorem człowieczeństwa.
- Najważniejszym elementem charakterystyki tego bohatera jest myślenie i rozumne poszukiwanie prawdy o świecie.
- Poeta postrzega umysł przez pryzmat etyki jako podstawę ludzkiej wartości i godności.
- Jego imię pochodzi od stwierdzenia Kartezjusza (filozofa) – Cogito, ero sum, co oznacza Myślę, więc jestem.
- Istotne w tym kontekście jest odwołanie się do polemiki z komunistyczną propagandą, która przedstawiała swoją ideologię jako obiektywnie rozumną.
Nakazy, wskazówki Pana Cogito:
- idź – dokąd?,
- idź – po co?
- idź – jak?,
- idź -wśród jakich?,
- bądź – jaki?,
- strzeż się – czego?,
- kochaj – co?,
- czuwaj – kiedy?,
- nie przebaczaj – w czyim imieniu?,
- nie przebaczaj – komu?,
- oglądaj -co?,
- powtarzaj – co?,
- wstań i idź – dokąd?,
- powtarzaj – po co?,
- powtarzaj – jak?.