Jedna z najpiękniejszych i najpopularniejszych piosenek legionowych, która powstała w 1914 roku. Warto pamiętać, że szlak bojowy Legionów Józefa Piłsudskiego rozpoczął się 6 sierpnia 1914 roku, kiedy to grupa 144 „pionierów niepodległości” wyruszyła z krakowskich Oleandrów w kierunku Kielc.
Autorem słów jest Tadeusz Ostrowski, pseudonim „Oster” ( 13 marca 1916 roku popełnił samobójstwo w obawie niewolą, kiedy został otoczony przez oddział kozacki) oraz Kazimierz Łęcki, pseudonim „Graba”, któremu przypisuje się autorstwo dwóch zwrotek. Były także dwie wersje, nazywane popularnie warszawską i kijowską.
Twórca muzyki nie jest znany, ale jak podają niektórzy autorzy „pierwsza kadrowa” ma melodię, bliżej nieznanej, piosenki andrusowskiej, inni wskazują, że jest to podkład pieśni ludowej „Siwa gąska, siwa, po Dunaju pływa„.
Marsz „Pierwsza Kadrowa” zyskał niezwykłą popularność w chwili powstania, która trwa do czasów obecnych.
Raduje się serce, raduje się dusza
Gdy Pierwsza Kadrowa na wojenkę rusza
Oj da, oj da dana, kompanio kochana
Nie masz to jak pierwsza, nie – oj nie!
Chociaż w butach dziury, na mundurach łaty
To Pierwsza Kadrowa pójdzie na armaty
Oj da, oj da dana, kompanio kochana
Nie masz to jak pierwsza, nie – oj nie!
Chociaż do Warszawy mamy długą drogę
Ale przejdziem migiem, byle tylko w drogę
Oj da, oj da dana, kompanio kochana
Nie masz to jak pierwsza, nie – oj nie!
Oj da, oj da dana,kompanio kochana
Nie masz to jak pierwsza, nie – oj nie!
A gdy się szczęśliwie zakończy powstanie
To Pierwsza Kadrowa gwardyją zostanie
Oj da, oj da dana, kompanio kochana
Nie masz to jak pierwsza, nie – oj nie!
A więc piersi naprzód podniesiona głowa
Bośmy przecież Pierwsza Kompania Kadrowa
Oj da, oj da dana,kompanio kochana
Nie masz to jak pierwsza, nie – oj nie!