- Wiersz z gatunku liryki refleksyjnej.
- Jest to pieśń, co sugeruje już sam tytuł.
- Numer w tytule jest wskazaniem, że istnieje cały cykl.
- Wiersz ma cechy pieśni: składa się z 5 strof po cztery wersy, ma regularną budowę, 8 sylab w wersie, średniówka po 4 sylabie, stały wzorzec rytmiczny, układ sylab akcentowanych oraz nieakcentowanych nadaje utworowi melodię, dlatego jest śpiewny, występują rymy niedokładne, przeplatane.
- Tematem jest miłość.
- Cały wiersz jest pięknym wyznaniem miłosnym, w którym czytelnik znajdzie opis wspólnych dróg pełnych zmartwień, smutków, planów, dążeń, a także uniesień, które chciałby nadawca ocalić od zapomnienia.
- Ujawnia się on w ostatniej strofie w formie „chciałbym”.
- Przedstawia wydarzenia z perspektywy czasu.
- Odbiorcą jest ukochana kobieta.
- W utworze poeta zastosował wiele pytań retorycznych, dotyczących minionego życia, wydarzeń o różnym zabarwieniu uczuciowym, wspólnocie przeżyć, kończąc refleksje wyznaniem miłości i podziwu „chciałbym twoje serce ocalić od zapomnienia”.
- Poeta wykorzystał środki artystyczne, m. in. epitety (np. „ciężkie godziny”, „ścieżki przedeptane”), anafory, powtórzenia, wyliczenia, pytania retoryczne (np. „Ile dróg…, ile ścieżek”, „Przy Corellim? Przy Scarlattim?”), peryfrazy (omówienie) (np. „chciałbym twoje serce ocalić od zapomnienia”), ogarnienie, wynikające z kontekstu (np. „”ile chlebów rozkrajanych”).
Ile razem dróg przebytych?
Ile ścieżek przedeptanych?
Ile deszczów, ile śniegów
wiszących nad latarniami?
Ile listów, ile rozstań,
ciężkich godzin w miastach wielu?
I znów upór, żeby powstać
i znów iść i dojść do celu.
Ile w trudzie nieustannym
wspólnych zmartwień, wspólnych dążeń?
Ile chlebów rozkrajanych?
Pocałunków? Schodów? Książek?
Ile lat nad strof tworzeniem?
Ile krzyku w poematy?
Ile chwil przy Beethovenie?
Przy Corellim? Przy Scarlattim?
Twe oczy jak piękne świece,
a w sercu źródło promienia.
Więc ja chciałbym twoje serce
ocalić od zapomnienia.