- Utwór z gatunku pieśni.
- Składa się z 6 zwrotek, każda po 4 wersy.
- Zwrotki mają regularną budowę, typową dla pieśni (3 wersy liczą 8 sylab, ostatnia 4 sylaby).
- Występują rymy parzyste.
- Tematem wiersza (pieśni) jest zmartwychwstanie Chrystusa, informuje o tym już tytuł.
- Poszczególne zwrotki są obrazami, I to zwycięstwo Boga nad śmiercią, bowiem Bóg powrócił do świata żywych, II podmiot liryczny przekazuje informację Adamowi o odkupieniu, zmazaniu grzechu pierworodnego, III mówi o miłości i zachwycie Chrystusem, który złożył ludziom ofiarę ze swego życia, IV – stanowi apostrofę do żołnierzy rzymskich, że na próżno pilnują grobu, ponieważ Chrystus zmartwychwstał, V jest opisem radości, choć okupionej cierpieniem na krzyżu, VI zawiera prośbę o życie wieczne.
- Zakończenie wiersza stanowi zwrot Alleluja!
- Poeta zastosował środki artystyczne, m. in. wspomnianą wcześniej apostrofę (np. „Próżno, żołnierze”), wykrzyknienia (np. Adamie!”), epitety (np. „ręka święta”).
Nie zna śmierci Pań żywota,
Chociaż przeszedł przez jej wrota!
Rozerwała grobu pęta
Ręka święta.
Adamie! Dług twój spłacony,
Okup ludzki dokończony!
Wnijdziesz w niego z szczęśliwemi
Dziećmi twemi.
Nie skarby jakimi płaci,
Wszystko, co mógł stracić, traci.
Całą dla nas krew swą sączy,
Dzieło kończy.
Próżno, żołnierze, strzeżecie,
W tym grobie Go nie znajdziecie.
Wstał, przeniknął sklepu mury
Bóg natury!
On znowu na ludzkie plemię
I na miłą patrzy ziemię,
Jak drogo dzisiaj przybrana
Kosztem Pana.
Przez Twe święte Zmartwychwstanie
Z grzechów powstać daj nam. Panie,
Potem z Tobą królowanie.
Alleluja.