- Gatunek utworu wskazuje sam tytuł.
- Utwór stanowi przykład liryki bezpośredniej, a także liryki wyznania.
- Wiersz składa się z 10 wersów, o różnej liczbie sylab.
- Posiada regularnie rozłożone akcenty.
- Poeta zastosował rymy dokładne, żeńskie, sąsiadujące aabb.
- Tematem jest miłość.
- Podmiot liryczny to zakochany człowiek, który wyznaje uczucia.
- Snuje refleksje na temat miłości i uczuć, jakie może wywoływać (szczęście, uniesienie, radość, ale też rozterki, obawy).
- Mówiąc w 1 osobie podmiot liryczny wyznaje swoje uczucia odbiorcy.
- Atmosfera pieśni jest pogodna, żartobliwa.
- Występują kontrasty i paradoksy przedstawione jako przenośnie (np. „Srogie łańcuchy na swym sercu czuję; Lecz to szczęściem szacuję”), epitety (np. ” Pięknym sidłem”), wykrzyknienia (np. „Dzień to błogosławiony, kiedym ja waszym sidłem upleciony”).
Srogie łańcuchy na swym sercu czuję;
Lecz to szczęściem szacuję,
Żem jest tak pięknym sidłem ułowiony;
Wesoło żywę, w trosce położony,
A w tym swoim wzdychaniu
Mam rozkosz przeciw ludzkiemu mniemaniu,
Oczy dziwnej piękności,
W których sie wszytki najdują wdzięczności.
Dzień to błogosławiony,
Kiedym ja waszym sidłem upleciony.