Dwie pieśni religijno – moralne, zapisane około XV wieku przez nieznanego autora, stanowią fragment większego, nie zachowanego zbioru wierszy.
Pierwsza z nich, zwana „Pieśnią o siedmiu słowach Chrystusa na krzyżu”, liczy 21 strof czterowersowych organizowanych przez temat siedmiu słów, jakie według Ewangelii wypowiedział Chrystus na krzyżu . Początkowe strofy (14) to pasyjna modlitwa – rozmyślanie, kolejne opowiadają o karze, jaka spotkała w Budzie graczy w kości.
Druga pieśń: „Pieśń o gniewie Pańskim”, liczy 20 strof pięciowersowych. Ma również charakter modlitewny i jest katalogiem przykładów gniewu Bożego. Opisuje między innymi tatarską rzeź Sandomierzan w 1259 roku.