Pinokio [opis pajacyka]

Pajac – pajacyk, marionetka, kukiełka lalka, pacynka, kawałek drewna, syn Dżepetta.

Pajacować – wygłupiać się, zachowywać się niepoważne.

WYGLĄD PAJACYKA

  • wykonany z drewna,
  • miał okrągłą główkę z długim nosem i dużymi ustami,
  • jego oczy były podobne do paciorków i spoglądały filuternie (łobuzersko) spod opadającej grzywki,
  • bujna czupryna zakrywała brak uszu, bo w pośpiechu Dżepetto zapomniał ich wyrzeźbić,
  • ręce były długie i szczupłe,
  • brzuszek przypominał walec,
  • miał ubranko z papieru w kwiatki,
  • nosił buty z kory i kapelusz z ciasta.

CECHY CHARAKTERU I ZACHOWANIE PAJACYKA

Wady:

  • niegrzeczny, nieposłuszny, złośliwy,
  • ucieka z domu, nie słucha taty,
  • dokucza tacie, zabiera mu perukę, kopnął go w nos,
  • niemądry i lekkomyślny,
  • nie słuchał rad Gadającego Świerszcza,
  • sprzedał elementarz, mimo że tata kupił go dla niego, pozbywając sie kubraka,
  • łatwowierny, naiwny, uwierzył Kotu i Lisowi, że gdy zasadzi złote monety to wyrosną drzewa  obsypane pieniędzmi,
  • kłamliwy, okłamał wróżkę,
  • egoista, myślał tylko o sobie, sam zjadł gruszki,
  • wybredny, chciał jeść tylko smaczne posiłki,
  • nie umie dotrzymać słowa, podatny na wpływy innych, dał się namówić n wyjazd do Krainy Zabawek,
  • leniwy.

Zalety:

  • Mimo że jest pajacykiem z drewna, ma też ludzkie uczucia.
  • tęsknił za tatą, w gruncie rzeczy kochał go,
  • uratował tatę z brzucha rekina, wcześniej szukał taty, niósł go na plecach.
  • wrażliwy i troskliwy, wzruszył się, gdy usłyszał, że wróżka jest chora, dał jej zaoszczędzone pieniądze,
  • troszczył się o taatę,
  • pracowity, zaradny, by zarobić na kubek mleka dla taty pracował przez cały dzień (wyciągnął 100 wiader wody),
  • uczciwy,
  • potrafił sie poświęcić.