- Utwór o wadach i zaletach posiadania zwierzaka – psa.
- Osobą mówiącą jest w utworze posiadacz zwierzaka, psa.
- Wiersz ma charakter refleksyjny.
- Podmiot liryczny wymienia za i przeciw, przyjemności i kłopoty, które wynikają z posiadania zwierzaka.
- Sytuacja odnosi się do właścicieli mieszkających w bloku.
- Dylematy z tym związane sygnalizuje już sam tytuł wiersza.
- Odpowiedź na to pytanie jest dość obszerna.
- Składa sie z 2 części i zawiera szereg argumentów, tych przeciwko i za.
- Czytelnik pozna głos rozsądku, zakres obowiązków i analizę uczuć.
- I choć wiele jest racji mają przeciwnicy to przewagę zyskują zwolennicy.
- Ci, co posiadają zwierzaki wiedzą, że bywają dni, kiedy tylko pies (nieraz kot) potrafią rozwiać smutki.
- Wiersz ma nieregularną budowę, różnej długości wersy i dość odległe rymy (niedokładne).
- Występują przenośnie (np. „z psem biegasz/po dzieciństwa łące”) i epitety (np. „dzień ponury”).
- Bądźmy więc dobrzy dla zwierząt, bo dają nam radość i zadowolenie, większość osób traktuje je jak członków rodziny.
Przeciwwskazania każdy zna:
Pies oprócz kaszy żąda mięsa,
Pies po śmietnikach się wałęsa.
Pies, nim dorośnie, gryzie wszystko,
Pies to zarazków jest siedlisko.
Pies do mieszkania wnosi błoto,
(Gdy dżdżów warkocze się rozplotą).
Pies, kiedy pragnie zgłębić sekret,
Ogród przekopie – tropiąc, gdzie kret.
Pies czasem w nocy szczeka, warczy…
Pies wyje do księżyca tarczy.
(Próżno nakrywasz się poduchą,
Noc głucha nie jest aż tak głuchą).
To prawda.
Są kłopoty z psem.
Ale wy wiecie
I ja wiem –
Gdy łza oświetla dzień ponury,
Dobrze mieć psa,
Co drzemie obok.
PIES TO KAWAŁEK JEST NATURY,
Który zamieszkał razem z tobą.
Pogłaszczesz psa –
I w szarym mieście,
Wśród szarych bloków świeci słońce…
W zielonym wietrze,
W traw szeleście
Z psem biegniesz
Po Dzieciństwa Łące.