Podział literatury pozytywistycznej

  • Najprościej literaturę pozytywizmu podzielić na:
    • publicystykę,
    • literaturę piękną (proza, poezja i dramat).
  • Publicystyka to przede wszystkim:
    • dzienniki, np.
      • „Gazeta Polska”,
      • „Gazeta Warszawska”,
      • Kurier Codzienny”,
      • „Kurier Warszawski”,
      • „Nowiny”,
      • „Słowo”,
    •  tygodniki, np.
      • „Bluszcz”,
      • „Głos”,
      • „Przegląd Tygodniowy”,
      • „Tygodnik Ilustrowany”,
    • dwutygodniki, np.
      • „Niwa”,
    • miesięczniki, np.
      • „Ateneum”.
  • Podstawowymi formami publicystycznymi były:
    • felieton,
    • reportaż.
  • Najważniejsi felietoniści pozytywizmu to:
    • Jan Lam,
    • Bolesław Prus,
    • Aleksander Świętochowski,
    • Henryk Sienkiewicz.
  • Felieton pojawił się w Polsce w XVIII wieku i miał informować odbiorców o wydarzeniach z dziedziny kultury, obyczaju, polityki i spraw społecznych. Głównym zadaniem felietonu była interpretacja określonych zjawisk, mająca charakter dydaktyczny (pouczający) oraz ludyczny (zabawowy). Autor felietonu nawiązywał kontakt z czytelnikiem, zwracał się do niego z pytaniami lub uwagami własnymi, np. Bolesław Prus w swoich „Kronikach tygodniowych”.
  • Reportaż miał formę sprawozdawczą i służył głownie przekazywaniu faktów. Mistrzem reportażu był Henryk Sienkiewicz  i jego „Listy z Ameryki”.
  • Często zdarzało się, że w obrębie jednego artykułu prasowego reportaż przeplatał się z felietonem.