Poezja klasyczna

  • Klasycyzm to nurt , który pojawił się w XVII wieku we Włoszech.
  • W różnym nasileniu występował w literaturach europejskich XVIII wieku.
  • Programowo nawiązywał do antycznej teorii poezji.
  • Przedstawicielami polskiej współczesnej poezji klasycystycznej są:
    • Czesław Miłosz,
    • Zbigniew Herbert,
    • Wisława Szymborska.
  • Podstawowymi cechami współczesnego klasycyzmu są:
    • obiektywizowanie przeżyć , wyłącznie w obręb poezji filozoficznych rozważań (np. Z. Herbert, „Potęga smaku”),
    • ironiczny dystans w miejsce wzruszenia (np. W. Szymborska, „Buffo'”),
    • przedstawianie świata współczesnego przy pomocy symboli wywodzących się z Biblii i antyku (np. Herbert, Miłosz, Szymborska),
    • pisanie o człowieku jako cząstce natury, istocie zagubionej w świecie (np. Szymborska),
    • podkreślanie piękna mowy ojczystej (Miłosz).
  • Cechą wspólna polskich klasycystów jest eklektyzm polegający na czerpaniu motywów, wątków z różnych źródeł kultury.
  • Łączy ich także postawa wobec dzieła:
    • dystans,
    • ograniczenie emocji,
    • zacieranie śladów prowadzących od wiersza do autora.