- jest Podział poezji na dwa podstawowe rodzaje, dokonany ze względu na relację artysta – natura.
- Poezja naiwna uosabia oraz spontanicznie wyrasta z natury, jest poezją spełnienia, spokoju i wewnętrznego ładu. Natura jest stanem najwyższej doskonałości moralnej. Ten typ twórczości bierze się niejako z łaski danej przez naturę. Poeta tworzący poezję naiwną musi „być naturą”. Takim twórcą był np. Homer.
- Poezja sentymentalna wynika z szukania przez człowieka owej utraconej natury. Poezja sentymentalną jest większość utworów romantycznych. Człowiek naiwny miał dane to wszystko, co sentymentalny musi odbudować.
- Rozróżnienie na poezję naiwna oraz sentymentalną wprowadził F. Schiller (Johann Christoph Friedrich von Schiller, do otrzymania szlachectwa w 1802 roku Johann Christoph Friedrich Schiller, 1759- 1805, niemiecki poeta, filozof, historyk, estetyk, teoretyk teatru i dramaturg).