- Utwór jest bajką alegoryczna.
- Składa się z czterech wersów.
- Występują rymy żeńskie, parzyste.
- Przedstawia historię szybko płynącego potoku, który wyśmiewał się z wielkiej rzeki, płynącej powoli.
- W odpowiedzi usłyszał, że nie ma to żadnego znaczenia, ponieważ w końcu oboje wpadną do morza.
- Morału tej bajki należy wysnuć z treści.
- Stwierdza, że nie należy się wywyższać, ponieważ wszystkich czeka taki sam koniec.
- Utwór zbudowany z wersów po 11 sylab, gdzie zastosowano rymy żeńskie,
Potok, z wierzchołka góry lecący z hałasem,
Śmiał się z rzeki; spokojnie płynęła tymczasem.
Nie stało wód u góry, gdy śniegi stopniały,
Aż z owego potoka strumyk tylko mały.
Co gorsza, ten, co zaczął z hałasem i krzykiem,
Wpadł w rzekę i na koniec przestał być strumykiem.