- I wojna światowa i jej okrucieństwa spowodowały kryzys wartosci zarówno na Starym kontynencie, jak i w Ameryce.
- Miało to ogromny wpływ na pisarzy amerykańskiej awangardy międzywojennej.
- W twórczości tej grupy pojawił się nastrój dekadencji i zwątpienia.
- Zaczęli poszukiwać nowych środków wyrazu, odrzucając tradycyjne wartosci proponowane przez społeczeństwo.
- Ponadto mit USA jako kraju wolności i równych szans zaczął być podważany, co szczególnie pokazał Wielki Kryzys (1929), który wstrząsnął światem.
- Niezadowoleni młodzi twórcy manifestowali rozczarowanie poprzez masową emigrację do krajów europejskich, gdzie spodziewali się znaleźć natchnienie.
- Duża grupa osiedliła się w Paryżu, nazwano ją „straconym pokoleniem”.
- Nazwę tę wskazała powieściopisarka Gertruda Stein (1874-1946), która stała się przywódczynią tej grupy.
- Skupili się wokół niej tacy twórcy, jak: Francis Scott Fitzgerald, Ernest Hemingway, John Dos Passos oraz Sherwood Anderson.
- Wyzwoleni z zobowiązań wobec ojczyzny, rodziny i przyjaciół czuli się niejako odcięci od korzeni.
- W swej twórczosci stosowali nowe środki wyrazu – zachłysnęli się swobodą osobistą, obyczajową i artystyczną.
- Wpływ na literaturę tego okresu mieli także twórcy, którzy nigdy nie porzucili ojczyzny, np. Wiliam Faulkner.
- Dynamiczny rozwój literatury po II wojnie światowej to skutek przenikania wielu kultur.
- Wpływ tu mieli pisarze pochodzenia żydowskiego, np. Samuel Bellow, Bernard Malamud czy Philip Roth.
- Twórcy ci, urodzeni w miastach, tam umieszczali akcję swych utworów, sięgali po sarkastyczny humor, gorzkie doświadczenia narodu żydowskiego.
- Bohaterowie, pokrzywdzeni przez los, znajdują pocieszenie w miłości i współczuciu dla ciężkiego losu bliźniego.
- Oprócz twórców żydowskich temat wyalienowanych ofiar współczesnej cywilizacji podejmowali też czarni powieściopisarze, m. in. Ralph Ellison.
- W literaturze powojennej pojawia się czesto motyw destrukcyjnego wpływu anonimowego społeczeństwa na losy jednostki. Sztandarową powieścią w tym zakresie jest „Paragraf 22” Josepha Hellera.
- Charakterystyczna w wieku XX była przede wszystkim różnorodność twórców.
- Drugą cechą była otwartość na wszelkie zmiany i eksperymenty.
- Twórcy amerykańscy cieszyli się całkowitą swobodą w zakresie poruszanych tematów, jak i wymagań formalnych.
- Powstało wówczas wiele fundamentalnych dla literatury dzieł.