- Źródłem powieści polifonicznej jest muzyka.
- Jest to utwór, w którym głos w chórze albo orkiestrze jest samodzielny i równouprawniony wobec pozostałych.
- Klasycznym przykładem takiej powieści jest „Zbrodnia i kara” F. Dostojewskiego.
- Występuje „wielogłosowość” struktury artystycznej.
- „Chór” jest świadomie niezestrojony, a żaden „z głosów” nie ma prawa do czołowej roli solowej, która decydowałaby o wszystkim i narzucała innym własne zdanie.
- W literaturze polskiej przykładem jest trylogia Stanisława Vincenza „Na wysokiej połoninie”.
- Stanisław Vincenz (1888-1971), prozaik i eseista, miłośnik i znawca Huculszczyzny i sztuki starożytnej Grecji.
- W swej strukturze przypomina muzyczna technikę kontrapunktu.