„Prośba o wyspy szczęśliwe” Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego

  • Wiersz powstał w 1930 roku.
  • Podmiot liryczny ujawnia się już w pierwszym wersie („mnie”).
  • Na początku też pojawia się adresat utworu, wskazany jako „ty”.
  • Może to być przewodnik po krainie szczęścia, może ukochana kobieta.
  • Tytuł sugeruje intencje, jest to prośba podmiotu lirycznego.
  • Podmiot liryczny prosi ukochaną, by ta zawiozła go na wyspy szczęśliwe.
  • Tematem utworu jest wyobrażenie wysp szczęśliwych, arkadii, raju, cudownego, fantastycznego miejsca, utopijnego, idealnego, a jednocześnie nierealnego.

  

 

  • Poeta wykorzystał”
  • epitety, np. wyspy szczęśliwe, wody ogromne, wiatrem łagodnym,
  • metafory, np. rozmowy gwiazd, snem muzykalnym zasyp,
  • porównana, np. włosy jak kwiaty rozwiej,
  • Ten sposób obrazowania tworzy niezwykły nastrój,
  • Wiersz zaliczany jest do liryki zwrotu do adresata.
  •