- Wiersz powstał w 1930 roku.
- Podmiot liryczny ujawnia się już w pierwszym wersie („mnie”).
- Na początku też pojawia się adresat utworu, wskazany jako „ty”.
- Może to być przewodnik po krainie szczęścia, może ukochana kobieta.
- Tytuł sugeruje intencje, jest to prośba podmiotu lirycznego.
- Podmiot liryczny prosi ukochaną, by ta zawiozła go na wyspy szczęśliwe.
- Tematem utworu jest wyobrażenie wysp szczęśliwych, arkadii, raju, cudownego, fantastycznego miejsca, utopijnego, idealnego, a jednocześnie nierealnego.
- Poeta wykorzystał”
- epitety, np. wyspy szczęśliwe, wody ogromne, wiatrem łagodnym,
- metafory, np. rozmowy gwiazd, snem muzykalnym zasyp,
- porównana, np. włosy jak kwiaty rozwiej,
- Ten sposób obrazowania tworzy niezwykły nastrój,
- Wiersz zaliczany jest do liryki zwrotu do adresata.