Krzyż przydrożny to charakterystyczne budowle dla polskiego krajobrazu. Obiektów tych nie stawiano przypadkowo, pojawiały się dla uczczenia ważnych wydarzeń (uratowanie z klęski żywiołowej, choroby, jako znak łaski, uzdrowienie), potwierdzenia religijnego zaangażowania czy pożegnania podróżnych , odwiedzających daną miejscowość. Ustawiane były na skrzyżowaniach, rozstajach dróg, końcu wsi. Na stawianych krzyżach pojawiały się różne symbole. Pobliscy mieszkańcy dbali o krzyże, były bowiem znakiem ich pobożności, przechodząc obok zdejmowano czapki, żegnano się lub klękano. Zbierano się przy nich na zbiorowe modlitwy, organizowano nabożeństwa (majowe, czerwcowe). Dziś pojawiają się w miejscach wypadków, upamiętniając ich ofiary. Ten usytuowany przy ulicy Okrzei jest krzyżem żelazny, ozdobionym krucyfiksem z niewielkim daszkiem. Wokół krzyża są dwa płotki, jeden mniejszy okala cały krzyż, wyższy pozwala z przodu na dojście do krzyża, nie ma bowiem strony „frontowej”. W jesiennej scenerii miejsce religijnego kultu wygląda malowniczi.
