Bajka, której treść opowiada o beztroskim życiu zajączka wśród przyjaciół. Niestety, któregoś dnia zajączek usłyszał odgłosy polowania i prosił kolejno przyjaciół o ratunek. Niestety, każdy podawał jakąś wymówkę i żadne nie udzieliło mu pomocy. Opuszczony przez wszystkich zajączek został schwytany i pożarty przez psy. Wszyscy odmówili zajączkowi pomocy, gdy jej najbardziej potrzebował, w sytuacji zagrożenia życia.
Bohaterowie bajki i cechy przez nich reprezentowane:
- Zajączek – pogodny, ufny, łatwowierny, naiwny, młody,
- Koń – obłudny, egoistyczny,
- Wół – pewny siebie, myślący o zaspokojeniu własnych potrzeb, samolubny,
- Kozioł – fałszywy,
- Owca – tchórzliwa, płocha,
- Cielę – głupie, nieodpowiedzialne.
Tytuł bajki brzmi ironicznie, podobnie zresztą jak wyrażenie serdeczni przyjaciele, oznacza to przyjaźń fałszywą, obłudną, egoistyczną.
Bajka ma budowę ciągłą, składa się z 38 wersów o różnej długości sylab (4,6,7,8,13), przewagę stanowią wersy trzynastozgłoskowe, co sprawia, że bajka rytmem przypomina opowiadanie.
Rymy mają układ parzysty.
Wypowiedzi bohaterów umieszczone są w cudzysłowie.