Rajmund [patron chrześcijański]

  • Urodził się w 1173 roku w Penyafort, w pobliżu Barcelony.
  • Pochodził ze starej szlacheckiej rodziny katalońskiej.
  • Studia ukończył z wyróżnieniem i już jako dwudziestolatek wykładał filozofię w Barcelonie.
  • Nie pobierał za swą pracę żadnego wynagrodzenia.
  • U swoich uczniów rozwijał intelekt i sferę duchową.
  • Obdarzony był głęboką wiedzą i kulturą osobistą .
  • Wykazywał się niezwykłą gorliwością w przygotowaniu swoich słuchaczy do kapłaństwa.
  • W wieku 30 lat udał się do Bolonii, by tam kontynuować studia nad prawem kanonicznym i cywilnym.
  • W Bolonii uzyskał stopień doktora.
  • Po powrocie do Barcelony piął się po stopniach kariery kościelnej.
  • Był kanonikiem, archidiakonem i wikariuszem generalnym.
  • W roku 1222 wstąpił do zakonu dominikanów.
  • Poświęcał się pracy nawracania  na wiarę chrześcijańską Żydów i Maurów.
  • Pisał dzieło zawierające wskazówki dla spowiedników.
  • W uznaniu jego pracy papież Grzegorz IX wezwał go do Rzymu i mianował kapelanem pałacu apostolskiego i swoim osobistym spowiednikiem.
  • W 1238 roku Rajmund wrócił do Hiszpanii i został wybrany na generała zakonu dominikanów.
  • Po dwóch latach zrezygnował ze stanowiska, by oddać się pracy apostolskiej.
  • Zmarł w Barcelonie w 1275 roku.

  • Imię Rajmund pochodzi od germańskich słów ragi-rada, munt = opieka, co oznacza „oby chroniły go dobre rady”.
  • Św. Rajmund jest patronem”
    • Barcelony,
    • wykładowców prawa kościelnego.
  • Dzień św. Rajmunda to 7 stycznia.

 

[na podstawie Słownika patronów chrześcijańskich, Janiny Kryńskiej]