Maurice Ravel
(7 marca 1875, Ciboure, Francja – 28 grudnia 1937, Paryż, Francja)
Od małego przejawiał talent muzyczny, a rodzice doceniając ten fakt wysłali go na nauki do konserwatorium w Paryżu.
Nie zawsze był doceniany, odrzucano jego prośby o stypendium, co doprowadziło w 1905 roku do oskarżenia dyrektora uczelni o manipulacje i dymisję.
Kończąc stidia był już znanym kompozytorem muzyki fortepianowej i orkiestrowej.
Uważano go raczej za utalentowanego rzemieślnika niż nowatora i artystę-twórcę.
Licząca się postać w środowisku francuskich muzyków.
Przez całe życie dużo komponował.
Do historii przeszedł przede wszystkim jako twórca zniewalającego swym hipnotycznym rytmem „Bolera”. Utwór to siedemnastominutowa kompozycja, jeden rytmicznie powtarzany motyw o narastającym natężeniu. Bolero jest kompozycją orkiestrową opartą na motywach tańców hiszpańskich.
Z wyglądu był drobny, niepozorny, dlatego przywiązywał dużą wage do swego stroju.
Chciał walczyć w I wojnie światowej, ale nie został zakwalifikowany, co wywołało głębokie rozczarowanie Ravela.
Kompozytor nie szukał sławy, w 1920roku odrzucił przyznaną mu przez rząd Legię Honorową.