- Nurt w powojennej prozie literatur Ameryki Łacińskiej.
- Konwencja przedstawiania świata .
- Obecna w literaturze, sztukach plastycznych, teatrze i filmie.
- Obraz wykorzystywany do wyrażenia emocji, nastrojów i oddania klimatu.
- Uwzględnia mityzację i idealizację.
- Istotne znaczenie mają odwołania do symboli, metafor i wieloznaczności.
- Godził realistyczną obserwację życia społecznego z formą daleką od zasad tradycyjnego realizmu.
- Reprezentował unikalne przejawy wyobraźni magicznej, ukazywał ludzką psychikę jako kłębowisko sprzecznych i śmiałych metafor i innych form wypowiedzi literackich.
- Najciekawsi przedstawiciele kierunku to:
- Gabriel García Márquez (1927-2014),
- Alejo Carpentier (1904-1980),
- Mario Vargas Llosa (1936).
- Ważną cechą tworzonych w tej konwencji dzieł to dążenie do przekazania praw egzystencjalnych.