- W średniowieczu sztuka traktowana była jako rzemiosło, w renesansie – jako twórczość.
- W XVI w. artyści nie starali się już o anonimowość.
- Wprost przeciwnie, czynili wszystko, by zdobyć rozgłos i sławę.
- Uważali, że talent jest im dany przez Boga – pierwszego, niedoścignionego artystę, który stworzył świat jako wspaniałe dzieło sztuki (łac. Deus artifex).
- Rolą artysty stało się odtwarzanie boskiego porządku rzeczy, szukanie nowej drogi do Najwyższego.
- Artyści pragnęli uformować nowego człowieka i nowe, sprawiedliwe społeczeństwo.
- Ponieważ świat cechuje się niezwykłym ładem, prostotą i harmonią, twórcy mieli te cechy odzwierciedlać w swoich dziełach.
- Taką koncepcję sztuki przedstawiali też Arystoteles (w Poetyce) i Horacy (w Liście do Pizonów) – antyczne autorytety renesansu.