- Urodził się około 400 roku w Jurze Francuskiej.
- W wieku 35 lat opuścił dom rodzinny z matką siostrą i bratem i udał się w góry, by w samotności oddawać się modlitwom i umartwieniom.
- Mieszkał początkowo pod gołym niebem, a jedynym schronieniem była korona jodły.
- Później wybudował pustelnię.
- Po jakiś zaczął towarzyszyć mu brat, następnie siostra, która w pobliżu założyła żeński klasztor.
- Wciąż przybywało do Romana ludzi zwabieni rozgłosem, jaki zyskał.
- Szukali u niego pociechy w swoich problemach.
- Liczyli także na cudowne ozdrowienie.
- Roman wkrótce stworzył opactwo pod kierownictwem brata.
- Sam został wezwany do złożenia relacji z tego, co dzieje się wokół jego pustelni i w klasztorach prowadzonych przez rodzeństwo.
- Opowieści Romana zyskały przychylność biskupa, który udzielił mu święceń kapłańskich i teraz legalnie mógł kierować mnichami-pustelnikami.
- Roman zmarł w 463 lub 464 roku, po powrocie z pielgrzymki do kościoła upamiętniającego śmierć św. Maurycego.
- Imię Roman wskazuje na rzymskie pochodzenie.
- Dzień św. Romana to 28 lutego.
[na podstawie Słownika patronów chrześcijańskich, Janiny Kryńskiej]