Znajomość fonetyki pozwala pisać poprawnie pod względem ortograficznym, ponieważ wiele wyrazów piszemy inaczej, niż słyszymy:
- jeżeli na końcu wyrazu znajduje się spółgłoska dźwięczna mająca swój bezdźwięczny odpowiednik, to najczęściej wymawiana jest bezdźwięcznie (np. ksiąg [kśąk], jest to tzw. utrata dźwięczności ba końcu wyrazu, warto wiedzieć, że głoska nie traci dźwięczności na końcu wyrazu, jeśli następujące po nim słowo zaczyna się głoską dźwięczną,
- jeżeli w wyrazie pojawia się trudna do wymówienia zbltka spółgłosek to niekiedy mówiący pomija ją lub zastępuje inną (np. jabłko [japko], zjawisko to nazywa się uproszczeniem grupy spółgłoskowej,
- jeśli obok siebie występują spółgłoski różne pod względem dźwięczności to zazwyczaj działają na siebie i jedna zmienia się pod wpływem drugiej (patrz tabela z podręcznika „Między nami”, klasa VII, s. 78.
