- Sen od pradziejów postrzegany jest jako objaw nadprzyrodzonych mocy.
- Ukazanie się ducha we śnie to rodzaj kontaktu ze zmarłymi.
- Marzenia senne zawierały wróżby, przepowiednie, proroctwa.
- Ukazywały również piękno i czarodziejski świat.
- Były też obrazem prawdy, wnętrza umysłu i duszy.
- Stanowią też emblemat życia w nierealnym świecie, hołdowanie złudnym wartościom i fałszywym przekonaniom.
- Sen jest także nietrwałym obrazem pragnień, pozostawia po sobie tęsknotę, niedosyt i żal, a także próbę ucieczki od rzeczywistości.
- Niekiedy łączony jest azylem, odpoczynkiem i wytchnieniem.
- Bywa też paraliżujący, stanowiąc namiastkę i próg śmierci.
Odniesienia znaleźć można:
- Genesis 12,7.
- Księga Eklezjastyka 34, 1-7.
- J. Kochanowski, „Tren X”.
- J. Kochanowski, „Tren XI”.
- J. Kochanowski, „Tren XIII”.
- J. Kochanowski, „Pieśń V”.
- J. Kochanowski, „Do snu”.
- W. Szekspir, „Hamlet”.
- J. Słowacki, „Beniowski”.
- J. Słowacki, „Kordian”.
- A. Mickiewicz, „Dziady” cz. III.
- A. Mickiewicz, „Dziady” cz. IV.
- Z. Krasiński, „Nie-Boska komedia”.
- S. Wyspiański, „Wesele”.
- T. Gajcy, „Ukochanej”.
- K.I. Gałczyński, „Serwus madonna”.
Wg Słownika symboli literackich R. Kuleszewicza, Białystok 2003.