Tadeusz Śliwiak
(23 stycznia 1928, Lwów, Ukraina – 3 grudnia 1994, Kraków)
Polski poeta, autor wielu piosenek, aktor, tłumacz.
Pochodził ze „zwykłej rodziny”, ojciec Władysław był kierowcą, matka Anna modystką (projektowała i szyła kapelusze).
Po wojnie zmuszeni rodzina zmuszona została do opuszczenia Lwowa, zamieszkała we Wrocławiu.
Przyszły pisarz opuścił Lwów wcześniej ze względu na przynależność do AK.
Później trafił do Krakowa.
Studiował medycynę w Warszawie i Wrocławiu, ukończył PWST w Krakowie.
W okresie W latach 1948–1960 był aktorem Teatru Rapsodycznego i Starego Teatru.
Kierownik literacki krakowskich teatrów.
Współpracownik,telewizji i wydawnictw kulturalnych.
Debiut poetycki to rok 1947 („Słowo Polskie”).
Publikował wiersze w prasie krajowej i zagranicznej.
Zbiory wierszy:
- „Wiersze wybrane” (1975).
- „Poezje wybrane” (1975).
- „Płonący gołębnik” (1978).
- „Koń maści muzycznej” (1986).
- „Wiśnie rozkwitłe pośród zimy” (1992).
- „Uwierzyłem w człowieka” (1996).
- „Nie dokończony rękopis” (2002).