Średniowiecze [uniwersalizm]

  • To z jednej strony dążenie przez władzę kościelną do połączenia wszystkich wierzących pod przewodnictwem papieża i pod flagą chrześcijaństwa.
  • To także przekonanie Cesarstwa Niemieckiego o swej nadrzędnej roli w Europie i chęć podporządkowania sobie wszystkich państw (nawiązanie do imperium rzymskiego).
  • Średniowieczny uniwersalizm stanowi o istocie epoki.
  • Przejawia się we wszystkich aspektach życia, w całym rozumieniu świata.
  • Uniwersalizm to także ustalony porządek moralny oparty na teocentrycznej hierarchii wartości (teocentryzm, doktryna podporządkowująca sprawy ludzkie Bogu jako wartości najwyższej).
  • Wszystko to dzieje się zgodnie z zasadą „ku jeszcze większej chwale Boga”.
  • Takie pojmowanie świata miało wpływ na  naukę, literaturę, sztukę, które zaczęły pełnić rolę służebną wobec religii i Kościoła.
  • Dominującą nauką średniowiecza jest scholastyka  (tj. filozofia szkolna).
  • Jej zadaniem jest rozumowe udowadnianie prawd wiary, przyjętych z góry jako pewnik.
  • Nauka obejmowała siedem sztuk wyzwolonych, podzielonych na dwa stopnie:
    • niższy (trivium: gramatyka, retoryka, dialektyka),
    • wyższy (quadrivium: arytmetyka, geometria, muzyka, astronomia).
  • W sztuce, przede wszystkich w architekturze dominowały dwa style:
    • romański (X-XII wiek),
    • gotycki (XII – XIV/XV wiek).