Stosowność, z łac. decorum, stworzona w antyku główna zasada poetyki klasycystycznej, nakazująca harmonię , czyli stosowność poszczególnych elementów utworu literackiego. najbardziej istotna była reguła , by styl języka danego utworu zachowywał normy gatunkowe utworu, w którym napisano dzieło, np styl patetyczny, wysoki w takich gatunkach jak oda, hymn, epos.
Dodatkowo styl języka powinien być zgodny z przedstawianymi treściami, o rzeczach ważnych i doniosłych pisać należy stylem wysokim, a także pozycją społeczną danej osoby, wypowiadającej się w utworze.