Anna Świderkówna
(5 grudnia 1925 roku, Warszawa – 16 sierpnia 2008, Warszawa)
Biblistka, filolog, znawczyni papirologii oraz kultury starożytnej, rzymskiej i greckiej, szczególnie Starego i Nowego Testamentu, popularyzatorka wiedzy o antyku i Biblii. Za swa pracę otrzymała wiele nagród i odznaczeń.
Popularyzatorka wiedzy o antyku.
Urodziła się w Warszawie, mając kilkanaście lat zainteresowała się antykiem po przeczytaniu „Grecji niepodległej” Tadeusza Zielińskiego,maturę zdawała na tajnych kompletach (1943), działała w podziemiu (AK),była sanitariuszką w powstaniu warszawskim, po kapitulacji znalazła się w niemieckim obozie jenieckim.
Studiowała filologię klasyczną na UW i już podczas studiów rozpoczęła pracę jako asystentka prof. Jerzego Manteuffla (pierwszego polskiego papirologa), zdobyła doktorat z papirologii, była też stypendystką w Instytucie Papirologii na Sorbonie, pracowała naukowo w Egipcie, od 1962 przez 30 lat piastowała funkcję kierownika Katedry Papirologii na UW.
Najważniejsze opracowania „antyczne” to:
- „W państwie Apolloniosa” (1959),
- „Kiedy piaski egipskie przemówiły po grecku” (1959),
- „Hellada królów” (1969),
- „Hellenika. Wizerunek epoki od Aleksandra do Augusta” (1974),
- „Siedem Kleopatr” (1978),
- „Życie codzienne w Egipcie greckich papirusów” (1983),
- „Bogowie zeszli z Olimpu” (1991).
Była również redaktorką „Słownika pisarzy antycznych”, tłumaczem tekstów łacińskich i greckich, ale za najważniejsze zadanie uznała objaśnianie Biblii, co uczyniła w takich m.in. pozycjach:
- „Rozmowy o Biblii”,
- „Rozmów o Biblii ciąg dalszy”,
- „Rozmowy o Biblii. Nowy Testament”,
- „Prawie wszystko o Biblii”,
- „Biblia a człowiek współczesny”,
- „Nie tylko Biblia”.
Przełożyła z greki Ewangelię wg św. Mateusza i św. Marka.
W 2003 roku ukazała się pozycja „Chodzić po wodzie. Rozmowy Elżbiety Przybył z Anną Świderkówną”, która okazała się być jednym ogromnym wspomnieniem, gdzie prof. Anna Świderkówna opowiedziała w niej o sobie, rodzinie, swoim życiu osobistym, duchowym, Powstaniu Warszawskim i pracy.