Syrokomla Władysław
(Ludwik Władysław Franciszek Kondratowicz herbu Syrokomla)
(29 września 1823, Białoruś – 15 września 1862, Wilno, Litwa)
Polski poeta i tłumacz epoki romantyzmu.
Nazywany „lirnikiem wioskowym” był niezmiernie popularnym i cenionym pisarzem.
Utrzymywał się z dzierżaw majątków ziemskich.
Ostatnie lata życia spędził w Borejkowszczyźnie, koło Wilna, gdzie obecnie w dworku, w którym mieszkał, mieści się muzeum.
Za udział w patriotycznych manifestacjach był represjonowany przez władze carskie.
Jest m. in. autorem:
- „Gawęd i rymów ulotnych” (1853-1861),
- „Urodzonego Jana Dęboroga” (1854),
- „Dziejów literatury w Polsce”, dwa tomy (1851-1852),
- „Przekładów poetów polsko-łacińskich epoki Zygmuntowskiej”, sześć tomów (1850-1852).
Współpracował z „Athenaeum” Kraszewskiego, „Teka wileńską”, „Gazetą Warszawską”, był współredaktorem „Kuriera Wileńskiego”.