- Uosobienie zła, inaczej nazywany diabłem.
- Jest zbuntowanym aniołem, strąconym przez Boga w piekielne otchłanie.
- Kusi człowieka do popełnienia grzechów.
- Jego król to Lucyfer lub Belzebub.
- Jego symbolem jest wąż, który skusił Adama i Ewę do zjedzenia jabłka z drzewa dobra i zła.
- Szatan doprowadził pierwotnych ludzi do grzechu.
- Stanowi także symbol odrażającej brzydoty, mając trzy paszcze: nienawiści, bezsilności i ciemnoty.
- Diabły był znakiem niepokoju sumienia, perwersyjnych dręczycieli, zdolnymi nękać ofiarę bez końca.
- Niekiedy przybierały postać kusicielki, która miała sprowadzić bohatera na manowce.
- Szatan mógł symbolizować obecność pierwiastka zła w historii, wobec którego myśli i dążenia ludzi są bezradne.
- Lucyfer jest także symbolem upadku anioła zrzuconego z niebios w bezdenne czeleście ciemności, ukaranego za bunt przeciw Boskim przykazaniom.
- Szatani mogą także stwarzać świat ludzi, „Królów nędzarzy”. oraz wpływać na bieg historii.
- Niekiedy Szatan chce zająć miejsce Boga, kiedy Stwórca nie odpowiada na modlitwy o miłosierdzie nad ludzkością, jego puste miejsce zajmuje czart.
- Szatan stworzony został do tego, by demaskować zło i ujawniać najniższe instynkty człowieka.
- Pojawia się wśród ludzi najczęściej jako cudzoziemiec.
- Potrafi też niekiedy czynić dobro.
Odniesienia znaleźć można:
- Stary Testament.
- A. Mickiewicz, „Dziady” cz. III.
- J. Słowacki, „Kordian”.
- D. Alighieri, „Boska Komedia”.
- Z. Krasiński, „Nie-Boska komedia”.
- T. Miciński, „Jam ciemny jest wśród wichrów płomień boży…”.
- S. Wyspiański, „Wesele”.
- J. Kasprowicz, „Święty Boże”.
- M. Bułhakow, „Mistrz i Małgorzata”.
Wg Słownika symboli literackich R. Kuleszewicza, Białystok 2003.