- Jedno z najważniejszych haseł estetycznych XIX wieku, przyznające sztuce jej własne prawa i zadania.
- Ratunkiem dla wątpiących, nastawionych pesymistycznie modernistów stała się sztuka.
- Trzeba jednak powiedzieć, że hasło sztuka dla sztuki nie charakteryzowało jednego ki9erunku literackiego.
- Pojawiło się w okresie romantyzmu, głosili je także parnasiści i symboliści francuscy.
- Piękno, emocje, które niosła dawały pocieszenie i prowadziły do absoluty, dawały możliwość kontaktu z nim.
- Sztuka stanowiła cel sama dla siebie, a jej zadaniem było dostarczanie widzowi, słuchaczowi czy czytelnikowi przeżycia estetycznego, tak czystego, że stwarzało możliwość dotknięcia metafizycznej tajemnicy istnienia.
- To z takiej postawy (podejścia) wyrosło hasło „sztuka dla sztuki”.
- Stało się ono przeciwwagą do pozytywistycznych założeń sztuki użytecznej, podporządkowanej ideologii.
- Sztuka dla sztuki to niejako poświadczenie jej elitarności, wielkości, sztuka, która nie chce pospólstwa i spełniania oczekiwań społeczeństwa masowego, które pojawia się w końcu XIX wieku.