- Wiersz z gatunku liryki refleksyjnej.
- Składa się z 8 strof.
- Wersy są różnej długości, brak jest rymów
- Utwór napisany został prostym językiem, zbliżonym do mowy potocznej.
- Tematem jest poczucie niespełnienia., niepewności, niedosyt życia.
- Podmiot liryczny wypowiada się w sposób bezpośredni i osobisty.
- Odbiorca nie jest jasno wskazany.
- Podmiot w melancholijnym nastroju podsumowuje swoje życie.
- Jest człowiekiem doświadczonym, przeczuwającym że jego życie dobiega końca.
- Zastanawia się nad ulotnością czasu, próbuje ocenić minione wydarzenia.
- W wierszu mamy odniesienia do mitów, morskich stworów, które symbolizują Zła, Chaos i Zniszczenie.
- Pojawiają się następujące znaki kultury literackiej :
- **** lewiatan, biblijny potwór, przedstawiany jako wąż lub wieloryb, którego paszcza pochłania cały świat (bezdenna otchłań).
- **** biały wieloryb (Moby Dick), ścigany przez nienawistnego kapitana Ahaba.
- W wierszu symbole te ilustrują bezradność człowieka, skazanego na ziemi na obcowanie ze złem.
- Trzeba jednak podkreślić, że osoba mówiąca w wierszu jest przeciętnym zjadaczem chleba, osoba wrażliwą , która stać na krytykę siebie i swoich dokonań.
- Pojawiają się środki artystyczne, między innymi: powtórzenia(no. „Tak mało powiedziałem”, Tak mało powiedziałem”), przenośnie (np. „Nagi leżałem na brzegach/Bezludnych wysp”, „biały wieloryb świata”), anafory (np. „Krótkie dni./Krótkie dni,/Krótkie noce,/Krótkie lata”), wyliczenia(np. „Serce moje zmęczyło się/Zachwytem,/Rozpaczą,/Gorliwością,/Nadzieją”).
Tak mało powiedziałem.
Krótkie dni.
Krótkie dni,
Krótkie noce,
Krótkie lata.
Tak mało powiedziałem,
Nie zdążyłem.
Serce moje zmęczyło się
Zachwytem,
Rozpaczą,
Gorliwością,
Nadzieją.
Paszcza lewiatana
Zamykała się na mnie.
Nagi leżałem na brzegach
Bezludnych wysp.
Porwał mnie w otchłań ze sobą
Biały wieloryb świata.
I teraz nie wiem
Co było prawdziwe.