Teodycea

  • Koncepcja filozoficzno-religijna.
  • Słowo ma korzenie greckie i oznacza obronę, usprawiedliwienie Boga.
  • Miała na celu uzgodnienie sprzeczności między wiarą w boską dobroć, mądrość, sprawiedliwość i wszechmoc a istnieniem zła.
  • Teologiczne uzasadnienie, że Bóg jest dobry i wszechmocny, mimo faktu istnienia zła i cierpienia na świecie.
  • Podstawowe twierdzenie teodycei to: Bóg jest stwórcą oraz przyczyną wszelkiego dobra w świecie.
  • Wynika z tego, że zło nie pochodzi od Boga, ale  jest wynikiem działań człowieka, podejmowanych wbrew intencjom Boga.